Skip to content

Radiologia Interwencyjna Posts

Featured Post

Radiologia Interwencyjna

Radiologia interwencyjna (radiologia zabiegowa) to dziedzina medycyny zajmująca się zabiegami małoinwazyjnymi, przezskórnymi wykonywanymi pod kontrolą badań obrazowych takich jak fluoroskopia rentgenowska, tomografia komputerowa, USG czy rezonans magnetyczny. Zabiegi takie wykonywane są przez radiologów interwencyjnych.

Radiolog interwencyjny to lekarz ze specjalizacją w radiologii i diagnostyce obrazowej, który zajmuje się zabiegami wykonywanymi pod kontrolą badań obrazowych. W wielu krajach radiologia interwencyjna jest podspecjalizacją radiologii, a w niektórych osobną specjalizacją.

Zabiegi radiologii interwencyjnych polegają na przezskórnym wprowadzeniu igły lub cewnika (plastikowej rurki) do narządów człowieka. Dzięki takim zabiegom w wielu przypadkach nie jest konieczne wykonywanie operacji chirurgicznych otwartych lub laparoskopowych.

Zakres zabiegów wykonywanych przez radiologów interwencyjnych jest bardzo szeroki.

Embolizacja tętnic oskrzelowych
Embolizacja w zespole przekrwienia biernego miednicy
Embolizacja żylaków
Termoablacja guzów wątroby, nerek, płuc
Krioablacja guzów nerek, płuc i kości
Leczenie wewnątrznaczyniowe
Nefrostomia
Neuroliza splotów nerwowych
Ostrzykiwanie korzeni nerwowych
Radioembolizacja guzów wątroby
Wertebroplastyka / cementoplastyka
Zakładanie filtrów do żyły głównej dolnej

Kongres PLTR 2023

Kongres Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego odbędzie się we Wrocławiu, w dniach 15 – 17 czerwca 2023. Szczegółowe informacje na www.pltr2022.pl

Przykładowe wykłady dotyczące radiologii interwencyjnej planowane na Kongres PLTR:

Interwencje w Onkologii – Maciej Pech, Magdeburg (20 min)

Biopsja pod kontrolą TK – Małgorzata Jelitto, Gdańsk (15 min)

Termoablacja ultradźwiękowa – metoda  w leczeniu  mięśniaków macicy i paliatywnej terapii przerzutów do kości – Justyna Filipowska, Rzeszów (15 min)

Biopsja prostaty pod kontrolą rezonansu magnetycznego oczami elektroradiologa – Monika Garczarek, Gliwice (15 min)

Biopsja gruczołu krokowego pod kontrolą MR – Justyna Rembak-Szynkiewicz, Gliwice (20 min)

Mikrozabiegi w MSK pod kontrolą USG – barbotage, iniekcje – Paweł Szaro, Goeteborg, Szwecja (15 min)

Tętniaki trzewne i nerkowe coraz częściej wykrywane przypadkowo – leczenie wewnątrznaczyniowe – Krzysztof Pyra, Lublin (20 min)

Nowe obszary działalności w radiologii zabiegowej? Maciej Szmygin, Lublin (20 min)

Angioplastyka i stentowanie u chorych z zespołem stopy cukrzycowej – Michał Sojka, Lublin (20 min)

Ostry zespól aortalny – diagnostyka i leczenie wewnątrznaczyniowe – Jan Sobstyl, Lublin (20 min)

Stentowanie tt. szyjnych w profilaktyce leczenia udaru niedokrwiennego mózgu – Robert Juszkat, Poznań (20 min)

Czego nauczyły nas badania w 2021 w zakresie leczenia udaru niedokrwiennego mózgu? – Tadeusz Popiela, Kraków (20 min)

Urządzenia zmieniające przepływ w tętniaku – stan obecny – Michał Zawadzki, Warszawa (20 min)

Niepęknięte malformacje tętniczo-żylne mózgu – czy mamy odpowiedź jak leczyć? – Sławomir Bereza, Katarzyna Lubkowska, Wrocław (20 min)

Zabiegi hybrydowe, rola radiologa zabiegowego – Tomasz Jargiełło, Lublin (20 min.)

Praktyczne spojrzenie na obrazowanie i kwalifikacja pacjentów do leczenia wewnątrznaczyniowego wczesnej fazy udaru niedokrwiennego mózgu – Wojciech Poncyljusz (20 min.)

Jak opisywać TK i MR wątroby po ablacji i chemioembolizacji – Joanna Podgórska, Warszawa (15 min)

Termoablacja guzów wątroby – Grzegorz Rosiak, Warszawa (15 min)

Przedoperacyjna embolizacja żyły wrotnej – Krzysztof Korzeniowski, Warszawa (15 min)

Chemioembolizacja guzów wątroby – Tomasz Gorycki, Gdańsk (15 min)

Konferencja Society of Interventional Oncology 2021

Powoli kończy się konferencja na temat onkologii interwencyjnej, tym razem zorganizowana w wersji wirtualnej. Dla wielu radiologów interwencyjnych z Polski może to być jednak okazja aby uczestniczyć w tym fantastycznym wydarzeniu edukacyjnym.

Program wykładów i warsztatów obejmuje zabiegi małoinwazyjna na płucach, wątrobie, nerkach, kościach i tkankach miękkich. Są osobne spotkania dotyczące leczenia HCC, przerzutów raka jelita grubego, mięsaków, zmian w trzustce czy nerkach. Nie zapomniano również o aktualnych tematach takich jak sztuczna inteligencja czy immunoterapia w połączeniu z onkologią interwencyjną.

Więcej informacji i rejestracja tutaj: http://www.sio-central.org/p/cm/ld/fid=764

Pierwszy w Polsce zabieg krioablacji raka nerki

Drugiego grudnia w II Zakładzie Radiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego kierowanym przez prof. Olgierda Rowińskiego, w szpitalu przy ul. Banacha w Warszawie pod kontrolą tomografii komputerowej wykonano pierwszy w Polsce zabieg przezskórnej krioablacji raka nerki.


Dzięki nawigacji tomografii komputerowej wprowadzono igły do wnętrza guza, a następnie ich końcówki zostały schłodzone do temperatury od -20 do -40°C. Tak niska temperatura zniszczyła guz i niewielki margines tkanek wokół niego bez konieczności wykonywania operacji. Pacjent został skierowany na ablację ze względu na obciążenia ogólne, które czyniły operację zbyt ryzykowną. Zabieg trwał około 3 godzin i był zdalnie nadzorowany przez dr Patricka Knüsela, radiologa interwencyjnego ze Szwajcarii. Dr Knüsel miał stały podgląd obrazów tomografii, USG, aparatu do ablacji oraz pola operacyjnego. Zdalny nadzór nad zabiegiem pozwolił uniknąć ryzyka, z którym wiążą się podróże w czasie pandemii.


Skuteczność przezskórnej krioablacji raka nerki jest zbliżona do operacji (około 95%), a powikłania są bardzo rzadkie przy prawej zerowej śmiertelności. Niestety obecnie najprawdopodobniej w żadnym polskim szpitalu nie wykonuje się takich zabiegów. Zabiegi takie są wymagające sprzętowo gdyż powinny być wykonywane pod kontrolą tomografii komputerowej.


Zabieg wykonywali radiolodzy interwencyjni Grzegorz Rosiak, Dariusz Konecki i Krzysztof Milczarek, anestezjolog dr Alicję Kwiatkowską, pielęgniarka Barbara Dąbrowska oraz technicy elektroradiologii Tomasz Lipczewski i Monika Pac.
W szpitalu pacjent był pod opieką dr Tomasza Ostrowskiego z Kliniki Chirurgii Ogólnej, Endokrynologicznej i Chorób Naczyń WUM kierowanej przez prof. Zbigniewa Gałązkę, a na stałe jest prowadzony przez dr Roberta Nowakowskiego z Kliniki Nowotworów Układu Moczowego Narodowego Instytutu Onkologii w Warszawie kierowanej przez prof. Tomasza Demkowa.

Jejunostomia endoskopowa vs radiologiczna

W badaniu na ponad 200 pacjentów oceniono skuteczność i bezpieczeństwo jejunostomii zakładanej endoskopowo i za pomocą radiologii interwencyjnej. W obu przypadkach uzyskano niemal identyczną sktueczność (95-97%) i podobny odsetek powikłań (5-6%). Obie metody mogą więc być równorzędnie stosowane. Radiologia interwencyjna może być przydatna w zakładaniu jejunostomii u pacjentów po dużych operacjach brzusznych czy osób otyłych.

https://www.jvir.org/article/S1051-0443(19)31044-9/fulltext

File:Diagram showing the position of a percutaneous jejunostomy feeding tube CRUK 342.svg

Tromboliza w zakrzepicy żył głębokich

zakrzepica żył głębokich

U badaniu wieloośrodkowym wykonano trombolizę u 317 pacjentów z zakrzepicą żył głebokich. Po zabiegu wykonano wenografię oceniając drożność naczyń.

U 96% pacjentów usunięto ponad 50% materiału zakrzepowego, a u 84% pacjentów ponad 90%.

W badaniu nie wykazano związku między uzyskaniem drożności po zabiegu i częstością występowania zespołu pozakrzepowego.

Więcej: https://www.jvir.org/article/S1051-0443(20)30587-X/fulltext

Chemioterapia dotętnicza FOLFOX vs TACE

Badanie przeprowadzono w Sun Yat-sen University w Guangzhou (Chiny). W badaniu podzielono pacjentów na dwie grupy. W jednej grupie pacjenci (159) byli leczeni chemioterapią dotętniczą (HAIC) FOLFOX, a w drugiej (156 pacjentów) standardowo chemoembolizacją (TACE). Wykazano różnicę w długości przeżycia na korzyść chemioterapii dotętniczej (23 miesiące) w porównaniu do chemoemboliacji (16 miesięcy).

Dalsze badania są konieczne aby potwierdzić te różnice i wyodrębnić grupy które powinny być leczony daną metodą.

Wyniki prezentowane na ESMO 2020.